Azulejos en port: een boeiend reisverslag over Porto

4 oktober 2017 - Porto, Portugal

Porto? Hoe raak ik daar verzeild? Welnu. September 2017. Op een doordeweekse donderdagavond nip ik op een terras aan een cocktail terwijl een vriendin haar hart uitstort over een scheefgelopen relatie. Mijmerend over de vele plannen die zij en haar ondertussen ex-vriend koesterden borrelen dikke tranen in haar ogen op. Haar woorden hebben me wel aan het denken gezet: de rondreis door Zuid-Amerika die ze samen zouden maken en waar ze zo naar uit keek, hebben ze noodgedwongen afgeblazen. Geen van beide partijen wilde de reis alleen doen. Na de tweede cocktail dwalen mijn gedachten verder af. Ik stel mezelf de vraag of ik in een dergelijke situatie op dezelfde manier zou reageren en ik kan alleen maar denken van niet. Een gelegenheid om te reizen laat ik nooit schieten! Toch zat ik hier op een terras in mijn thuisstad terwijl ik eigenlijk veel liever andere oorden opzoek. Na mijn vriendin veilig en wel te hebben thuisgebracht besloot ik om mijn ideeën om te zetten in daden. Ik klapte mijn laptop open en ging direct op zoek naar reisinspiratie, maar dat was nog niet vanzelfsprekend Porto …

Porto

En waar gaat de reis naartoe? Naar Porto!
Ik zou de hele wereld willen zien - tja, wie niet? - maar de keuze voor een geschikte reisbestemming, waar ik bovendien ook in mijn eentje naar toe kan, was allesbehalve voor de hand liggend. Frankrijk? Daar ben ik de laatste jaren al erg vaak naartoe geweest. Scandinavië? Staat op mijn lijstje met reizen die ik per se in de winter wil maken. Na nog wat getob bracht een opsomming met populaire reisbestemmingen eindelijk de raad die ik nodig had. Portugal werd er omschreven als een ideale bestemming: het heeft een rijke geschiedenis, fraaie steden als Lissabon en Porto, bloeiende cultuur, prachtige natuurfenomenen, sympathieke bevolking én is bovendien nog betaalbaar. Wie kan er tegen zoveel voordelen op? De keuze was gemaakt: ik zou vertrekken naar Portugal. Meer bepaald naar het hart van de aloude portindustrie: Porto!

Porto als oude havenstad 
Aan de oevers van de Douro, een rivier van meer dan 800 kilometer lang die door zowel Spanje als Portugal stroomt, is Porto gelegen. Door haar specifieke ligging groeit Porto al snel uit tot een bloeiende havenstad waar handel wordt gedreven en natuurlijk ook veel vis wordt gevangen. Tot op de dag van vandaag zijn de sporen daarvan te zien in het straatbeeld. De kade langs de Douro wordt bijvoorbeeld nog altijd gesierd door pittoreske vissershuisjes in een schouwspel aan kleuren. Een bonte verzameling die zeker de moeite waard is om vanaf het water te bekijken! Gelukkig zijn er genoeg rederijen die je maar al te graag willen meevoeren voor een tochtje op het water. Wil je eens gek doen? Dan kun je de Douro doorklieven met, jawel, een bus! Ik geef het toe, een bus in het water blijft een vreemd gezicht maar zolang je voeten droog blijven vind ik het allemaal goed. Toch kon de waterbus me niet helemaal overtuigen en heb ik ervoor gekozen om mijn tochtje op het water door te brengen op een traditionele Portoboot. Stralende zon op je huid, frisse bries in je haren en een uitzicht om u tegen te zeggen: dit is hoe vakantie hoort te zijn!

Douro

Eten, drinken, proeven
Dag twee in Porto. Ik ben ondertussen al helemaal verknocht aan de stad. Vandaag staat er een begeleid bezoek in een van de vele porthuizen op het programma. In de namiddag dan toch, want bij zo’n rondgang hoort natuurlijk ook het proeven van port en dat doe ik liever niet op een nuchtere maag. In afwachting van mijn bezoek kuier ik door de gezellige straatjes in de wijk Ribeira, waar de traditionele vissershuizen zich bevinden. Dit is de uitgelezen plek om de bekende Portugese sardines van de barbecue te proeven of om ongedwongen in een van de vele bars iets te drinken. Ribeira barst van de sfeer! Voor ik het weet is het al tijd om richting porthuizen te gaab, waarvoor ik de bekende Ponte Dom Luís I moet oversteken, de grote metalen brug die het uitzicht van Porto bepaalt. Deze wijk aan de overkant is een groot contrast met het andere Porto. De straten lijken hier wel volledig nieuw te zijn aangelegd! Gelukkig zien de porthuizen (soms ook wel Porto huis genoemd, maar dat klopt dus niet helemaal) er wel authentiek uit en kan ik me helemaal inleven in de verhalen die de gids aan onze groep vertelt. Het bezoek is echt interessant, ook als je helemaal niet houdt van port. Het proeven neem ik er graag bij!

Lang leve de Goden
Tijdens mijn reizen hou ik ervan om plaatselijke kerken, basilieken of welke heiligdommen dan ook te bezoeken. Ook nu was dat niet anders. Het hoogtepunt op dit gebied is de kathedraal van Porto. Letterlijk en figuurlijk dan, want het is gelegen op de hoogste heuvel in Porto en biedt daarmee een subliem uitzicht op de (oude) stad. In het klooster naast de kathedraal kun je niet om de Portugese eigenheid heen: je wordt er om de oren geslagen met de typische azulejos, ofwel beschilderde tegeltjes. Deze azulejos vind je in Porto werkelijk overal! Ook kerken, zoals bijvoorbeeld de Igreja do Carmo en de Igreja de Santo Ildefonso, moeten eraan geloven en worden olijk beschilderd!

Igreja de Santo Ildefonso

Afscheid nemen bestaat niet!
Aan het einde van de reis ben ik moe! Maar dat hoeft in Porto helemaal geen probleem te zijn. Hier rijden dan wel geen sightseeing of ‘hop-on-hop-of’-bussen rond, de iconische trammen die er rijden zijn wel een perfect alternatief! Wie dus moe is van het vele stappen en bezichtigen kan heel eenvoudig een typische retrotram opstappen en genieten van het uitzicht door de kronkelende straatjes van Porto. Let wel op, want dit soort tram rijdt slechts via een beperkt aantal lijndiensten. Voor wie de hoogteverschillen in Porto een probleem zijn, is de funicular dé oplossing. Deze kabelspoorweg brengt je in slechts enkele minuten de heuvel op terwijl je kunt genieten van zicht op de Luis I-brug. 
Turend naar de boten op de Douro krijg ik plots last van een emotioneel moment: ik wil helemaal niet naar huis! Ik leg me echter neer bij mijn lot om morgenochtend alweer huiswaarts te keren en wandel nog een laatste keer over de pleinen in Ribeira. Ooit ga ik nog terug naar Porto, dat is zeker!

Foto’s